พิมพ์ใหญ่ องค์นี้แสดงลักษณะของคราบน้ำว่านที่ขึ้นคลุมด้านหน้าเกือบทั้งองค์ และมีบางส่วนขึ้นเป็นผดๆ ผ่านมา70ปีแล้ว ไม่มีการผุดของน้ำว่านแล้ว(หมดยาง) ส่วนที่หนาบางส่วนหลุดออกเพราะความแห้ง(เหมือนแผลที่ตกสะเกล็ด)กินผิวหน้าของเนื้อพระหลุดไปด้วย และยังมีคราบน้ำมัน(ตังอิ้ว)ที่คลุมแทรกไปกับคราบไขว่านอีก ของเก๊ที่ทำไขน้ำว่านเทียม ทำขึ้นคลุมทั้งองค์ เหมือนการทาไขน้ำว่านเทียมลงบนองค์พระ การทาลงไป(แนวระนาบ) กับการผุดขึ้นมา(แนวตั้ง)ยังไงๆก็แตกต่างกันครับ มี"กลิ่นดิน"ปี97เป็นเอกลักษณ์ เหมือนกันทุกองค์